මං
“මොකක්...... හෙටත් එන්න වෙන්නැද්ද ඔයාට... මොකද්ද නිපුන සති දෙහෙකට කලිං නේද හෙට මීට් වෙන්න දාගත්තෙ.. එන්න බැරි නං එදාම කියන්න එපැයි....”
නිදහසට කාරණා දාහක් එහා පැත්තෙං ඇහෙද්දි මං කට් කරා. එයා ලගකදි ඉදං ඔහොම්මයි...... මීට් වෙන්න දාගත්තොත් මොකක්ම හරි වැඩක්... මීට් වෙන්න ආවත් ඉන්නෙ වෙන සිහියක.... කතාකරන්නෙත් එයාගෙ ඒ බහුබූත. මට නම් එයාගෙ ඔය ෆිල්ම් කෙරුවාව එපා වෙලා දැංනම්. හදන ෆිල්ම් එහෙකුත් නෑ.. හැමදාම මොකක් හරි මගුලක් ඒ උනාට.. ඩිස්කෂන් කිය කිය එක එක විකාර වලට යන එකමයි එයාගෙ වැඩේ.. මාවත් එක්කං ගියා එයා දවස් දෙක තුනක්.. මට නං ඒ මිනිස්සු කියපු මෙලෝ දෙයක් තේරුන් නෑ... කොණ්ඩ වවාගත්ත.. ඩෙනිම් ෂර්ට් ඇදලා ලොකු කණ්නාඩි දාගත්ත එක එක මිනිස්සු ඇවිත් අමුතු කතාන්දර කිව්වා ෆිල්ම් ගැන... නිපුන නම් කටත් ඇරං අහං හිටියෙ... මං නම් යන්නෙ කොයි වෙලේද බලාන උන්නෙ...
මට එකපාරටම කූඹියෝ තීම් මියුසික් එක ඇහුණා...