මතකද ඔයාට
ඉස්සර දවසක
පංතියෙ හවසක
හිටියා තනියම
දැක්කම ඔයාව
මොකද්ද වී මට
බැලුනා හැමවිට
ඔයා දිහාවම
එනමුත් ඔයාට
කතාකරන්නට
මුව ගොළුවී ඇත
කිමදැයි දන්නැත
එනමුත් දවසක
ඇවිදින් ඔයාම
හලෝ කියා මට
ඉල්ලුවා මගෙ පොත
සිත තුල තෙරපෙන
හැඟීම් එකිනෙක
ගලපා එකිනෙක
අකුරු කලා මම
හරවා පිටුපස
කොලේ පොතේ මම
හැඩකල අකුරෙන්
ලිව්වා මගේ සිත
පොත දී ඔබ හට
සතියක් ගිය කල
රිටන් කලා ඔබ
නැවතත් පොත මට
පොත දුන් විගසම
කිව්වා ඔබ මට
අන්තිම පිටුවේ
තිබුණා විකාර
ඇහුණම ඒ බස
බිඳුනා හදවත
නැවතත් ඔබ දෙස
බැලුවේ නැත මම
පසුකලකදි නුඹ
හමුවූවා මට
බුකි මිතුරෙක් ලෙස
මතු හැමදාටම....
- නාචි -
No comments:
Post a Comment